بهینه کاوی فرآیند صدور مجوزهای کشاورزی در حوزه دام سنگین

نوع مقاله : علمی-مروری

نویسندگان

1 محقق بخش تحقیقات اقتصادی، اجتماعی و ترویج کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران،

2 محقق بخش تحقیقات اقتصادی، اجتماعی و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران،

3 عضو هیات علمی بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی قم، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، قم، ایران.

4 عضو هیات علمی بخش تحقیقات اقتصادی اجتماعی و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران.

5 عضو هیات علمی بخش تحقیقات اقتصادی اجتماعی و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کردستان، ایران.

6 عضو هیات علمی بخش تحقیقات اقتصادی اجتماعی و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران.

7 عضو هیات علمی بخش تحقیقات اقتصادی اجتماعی و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بهینه کاوی فرآیند صدور مجوزهای کشاورزی در حوزه دام سنگین، طراحی شده است. جامعه آماری تحقیق دو بخش متقاضیان و کارشناسان را شامل می‌شود. در بخش متقاضیان، 104نفر از افرادی که بین سال‌های 97 تا 99 در استان‌های درخواست مجوز کرده بودند و موفق به دریافت مجوز شده بودند، انتخاب و در بخش کارشناسان نیز 100 نفر از نمایندگان دستگاه‌های کلیدی دست اندرکار، انتخاب شدند. روش تحقیق مد نظر برای این تحقیق، گروه کانونی بود. مبنای کار برگزاری جلسات گروهی و مصاحبه‌های ساختارمند بود. در این روش ابتدا وضع موجود فرآیند صدور مجوز دام سنگین، موانع و مشکلات از دید متقاضیان، شناسایی و سپس شرایط مطلوب از دید کارشناسان معرفی و در نهایت راهکارهای رفع مشکلات، احصاء شد. مطابق نتایج عمده‌ترین مشکلات عبارت بود از: 1) صدور مجوز در استان‌های مختلف روال ثابتی ندارد 2) مرحله ثبت نام بدون بررسی اولیه جهت احراز شرایط انجام می‌شود. 3) سامانه پنجره واحد هوشمند نیست. 4) شفافیت در قوانین و مقررات وجود ندارد. 5) نهادهای دست اندرکار با هم و با سامانه پنجره واحد هماهنگ نیستند.6) بازدیدهای کارشناسان زیاد و غیر ضروری است. برخی راهکارهای پیشنهادی نیز عبارتند از: 1) استعدادیابی مناطق مختلف برای انجام فعالیت‌های کشاورزی قبل از ثبت درخواست در سامانه. 2) انجام کلیه مراحل در سامانه هوشمند و به صورت یکپارچه. 3) ارائه یک مشاوره به متقاضی در مرحله تشکیل پرونده. 4) حذف موارد غیر ضرور نظیر برخی استعلام‌های مازاد 5) تهیه بروشور از مراحل مختلف برای پرهیز از دوباره کاری متقاضیان.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Optimization of the process of issuing agricultural licenses in the field of heavy livestock

نویسندگان [English]

  • Neda Alizadeh 1
  • Alireza Nikoie 1
  • Fatemeh Asgari 2
  • Mehdi Khojastekay 3
  • Adel Nemati 4
  • Ali Bahrami 5
  • Asghar Salehi 6
  • Najmodin Mansyriyan 7
1 faculty member in areeo
2 Assistant Professor of Agricultural Research, Education and Extension Organization
3 Faculty Member, Animal Science Department, Ghom Agricultural and Natural Research and Education Center, AREEO, Ghom, Iran
4 Faculty Member, Economic, Social and Extension Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Research and Education Center, AREEO, Kermanshah, Iran.
5 Faculty Member, Economic, Social and Extension Research Department, Kurdistan Agricultural and Natural Research and Education Center, AREEO, Sanandaj, Iran.
6 Faculty Member, Economic, Economic, Social and Extension Research Department, Isfahan Agricultural and Natural Research and Education Center, AREEO, Isfahan, Iran.
7 Faculty Member, Economic, Social and Extension Research Department, Khorasan Razavi Agricultural and Natural Research and Education Center, AREEO, Mashhad, Iran.
چکیده [English]

The present study is designed to optimize the process of issuing agricultural licenses in the field of heavy livestock. The statistical population of the research consists of two parts: applicants and experts. In the applicant’s section, 100 people who had applied for and obtained licenses in the provinces between 1997 and 1999 were selected, and in the expert’s section, 100 representatives of the key agencies involved were selected. Were. The research method for this study was the focus group. The work was based on group meetings and structured interviews. In this method, first, the current status of the process of issuing heavy livestock licenses, obstacles and problems from the applicants 'point of view, were identified, and then the favorable conditions from the experts' point of view were introduced, and finally solutions to the problems were counted. According to the results, the main problems were: 1) Issuance of licenses in different provinces does not have a fixed procedure 2) The registration process is done without a preliminary check to qualify. 3) The window system is not a smart unit. 4) There is no transparency in laws and regulations. 5) The institutions involved are not compatible with each other and with the single window system. 6) Expert visits are frequent and unnecessary. Some of the suggested solutions are: 1) Talent identification of different areas for agricultural activities before registering the application in the system. 2) Perform all steps in the intelligent system and in an integrated manner.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Optimization
  • agricultural licenses
  • focus group
  • Ministry of Jihad Agriculture

مراجع

  1. امینی، ع.، فلیجی، ن. 1397. بررسی وضعیت سرمایه­گذاری در بخش کشاورزی. مجله برنامه و بودجه، 33 (1): 119-95.
  2. امین بیدختی، ع.ا.، و زرگر، م. 1390. آسیب شناسی بنگاه­های کوچک و متوسط و بیان راهبردهای عملی برای حمایت از آنها (بررسی موردی: استان سمنان). فصلنامه فرآیند مدیریت و توسعه، 24 (78): 156-125.
  3. اناری نژاد، ع.، صفوی، ع.ا.، و محمدی، م. 1391. ارزشیابی آموزش الکترونیکی با رویکرد بهینه کاوی مطالعه موردی: آموزش عالی ایران. فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران، 4 (11): 25-19.
  4. ایزدی، ب.، رضایی مقدم، ک.، و اسدالله پور، ع. 1395. سازه­های موثر و موانع تحقق توسعه کارآفرینی در مشاغل خانگی بخش کشاورزی در مناطق روستایی شیراز. فصلنامه علوم ترویج و آموزش کشاورزی، (1)12: 51-39.
  5. حضرت­پور، س.ع. 1391. هفت خوان مجوز سرمایه‌گذاری و فرار سرمایه­گذاران، نهمین کنفرانس بین­المللی مدیریت، تهران، ایران. 26-12.
  6. سپهری، م. 1385. بهینه­کاوی در مهندسی مجدد کسب و کار. فصلنامه شریف، 2 (34): 57-51.
  7. سلاطین، پ.، نصیری، ع. و امیرعباسی، ز. 1396. تأثیر فضای کسب و کار بر جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، مجله اقتصادی، 5 (2): 90-75.
  8. شریف زاده، م.ش. و عبدالله زاده، غ. 1399. زیست بوم نوآفرینی کشاورزی در استان گلستان. فصلنامه علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 16 (1): 32-1.
  9. عباسپور، ع.، رحیمیان، ح.، مهرگان، م.ر.، و احمدنیا، ه. 1395. تحلیل پوششی داده­ها به مثابه ابزار اندازه­گیری عملکرد سازمانی، برنامه­ریزی و بهینه کاوی در آموزش و پرورش. فصلنامه اندازه­گیری تربیتی، 6 (23): 116-99.
  10. علیزاده، ن. 1396. مروری بر روش­های کاربردی تحقیق کیفی در علوم اجتماعی و انسانی. انتشارات جهاد دانشگاهی، تهران.
  11. علیزاده، ن. 1400. بهینه کاوی فرآیند صدور مجوزهای بخش کشاورزی. گزارش نهایی پروژه تحقیقاتی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی.
  12. کارشناسان، ع. 1395، چالش‌ها و فرصت‌های توسعه کارآفرینی در بخش صنایع تبدیلی محصولات باغی (مطالعه موردی: استان خراسان شمالی)، راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی، 3 (6): 36–
  13. کریمی کمال‌آباد، ص. 1394. تبیین فضای کسب‌وکار در بخش کشاورزی، مؤسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی، وزارت جهاد کشاورزی، تهران.
  14. مرکز نوسازی و تحول اداری، سازمان حفظ نباتات، سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی. 1393. نظام صدور مجوز و پروانه واحدهای گیاه پزشکی. تهران، ایران.
  15. مظفری، ه. 1397. راهنمای فرآیند صدور مجوز سرمایه­گذاری در دستگاه­های اجرایی استان اردبیل.
  16. مومنی هلالی، ه.، صدیقی، ح.، چیذری، م.، و عباسی، ع. 1398. تحلیل وضعیت اکوسیستم کارآفرینی موثر بر توسعه فعالیت‌های کارآفرینانه روستایی: بینش­هایی از یک پیمایش در میان شالیکاران چند کاره حوضه آبریز دشت هراز. فصلنامه علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 15 (2): 186-167.
  17. واحدی، م.، و موسویون، س. 1394. شناسایی مشکلات کسب و کارهای کشاورزی زیر بخش امور دام در شهرستان ایلام. فصلنامه کارآفرینی و کشاورزی، 2 (3): 42-
  18. والی، م. 1391. بررسی روش­ها و الگوهای بهینه کاوی در صنعت نشر کتاب. فصلنامه تحلیلی پژوهشی کتاب مهر، 5: 89 –
  19. هوشمند، م.، دانش نیا، ر.، عبداللهی، ز.، اسکندری پور، ز. (1393). عوامل مؤثر بر سرمایه­گذاری خصوصی در بخش کشاورزی ایران، فصلنامه مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، 3 (11): 255-239.
  20. یوسفی نژاد عطاری، م.، و نیشابوری جامی، ا. 1391. بهینه­سازی سیستم صف پرونده­های اخذ مجوز اصولی و قطعی دفتر پارک­ها و مراکز رشد. رشد فناوری، 8 (31): 52–
  21. Aminbidokhti, A.A. and Zargar, S.M. 2011. Pathology of Small and Medium Enterprises and Explain of Applied Strategies for supporting them. Journal of Development and Management Process, 78: 125-156.
  22. 2005. SME and Entrepreneurship Outlook, Organization for Economic Co-operation and Development Publishing. France, Paris.
  23. Raskhchi, S. 2009. Study of Small and Medium Enterprises Statues in Germany. Journal of Trade, Industry & Mine Room, 499: 6-8.
  24. Tambunan, T. 2009. Women Entrepreneurship in Asian Developing Countries: Their Development and Main Constraints. Journal of Development and Agricultural Economics. 1; 27- 40.
  25. Yaghobi, J. and Ghasemi, J. 2009. Study of Effective Factors on Success of Agricultural Entrepreneurs and Strategies of Supporting them (Zanjan case study). Quarterly of Agriculture and Cooperative, 20: 15-34.
  26. World Bank. 2020. Doing Business 2020. Available at https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle/10986/32436/9781464814402.pdf.
مطالعات کارآفرینی و توسعه پایدار کشاورزی
دوره 9، شماره 1
خرداد 1401
صفحه 125-142

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار