طراحی مدل توسعه کارآفرینی با رویکرد استراتژی اقیانوس آبی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری کارآفرینی، گروه کارآفرینی، واحد علی‌آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی‌آباد کتول، ایران.

2 استادیار، گروه مدیریت، واحد بندرانزلی، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرانزلی، ایران.

3 استادیار، گروه مدیریت، واحد علی آباد کتول ، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول ، ایران.

چکیده

امروزه بسیاری از سازمان‌های بزرگ، کارآفرینی را به عنوان روشی برای کسب مزیت رقابتی در بلندمدت استفاده می‌کنند. هدف پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه کارآفرینی با رویکرد استراتژی اقیانوس آبی یعنی رویکرد گریز از رقابت بود. این استراتژی معتقد است، لازم است بنگاه‌های اقتصادی فضایی سالم از رقابت ایجاد کنند که بر این اساس بتوانند رشد و شکوفایی بهتر و بیشتری داشته باشند. به این منظور از روش تحقیق مبتنی بر ترکیب روش دلفی و مدل‌سازی ساختاری تفسیری با نظرسنجی از 28 نفر خبره استفاده شد. غربال‌گری مولفه‌ها با روش دلفی انجام شد که 27 مولفه در قالب 6 بعد شناسایی شدند. برای سطح‌بندی ابعاد از مدل‌سازی ساختاری- تفسیری استفاده شد. پس از تحلیل داده‌ها، ابعاد در سه سطح دسته‌بندی شد. نتایج نشان داد زیربنای توسعه کارآفرینی با رویکرد اقیانوس آبی، در درجه اول عوامل سازمانی و دوم عوامل مدیریتی، فرصت و سوم محیطی- نهادی، اقیانوس آبی، عوامل انسانی هستند. برای خوشه‌بندی ابعاد از تحلیل‌ MICMAC استفاده شد. ابعاد سازمانی، فرصت و عوامل مدیریتی در خوشه مستقل و ابعاد محیطی- نهادی، اقیانوس آبی و عوامل انسانی در خوشه وابسته قرار گرفتند. در نهایت می‌توان گفت مدیران با استفاده از استراتژی اقیانوس آبی قادر خواهند شد حتی در بازارهای به حد کافی بالغ نیز فرصت‌های کارآفرینی را کشف و یا خلق کنند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Designing an Entrepreneurship Development Model with a Blue Ocean Strategy Approach

نویسندگان [English]

  • Mohammad Panahi 1
  • Nima Ranjijafroodi 2
  • Majid Nasiri 3
1 Student
2 Assistant Professor, Department of Management, Bandar Anzali Branch, Islamic Azad University, Bandar Anzali, Iran
3 Assistant Professor, Department of Management, Aliabad Katoul Branch, Islamic Azad University, Aliabad Katoul, Iran
چکیده [English]

Today, many large organizations use entrepreneurship as a way to gain competitive advantage in the long term. The purpose of this study was to design an entrepreneurship development model with a blue ocean strategy approach, ie a non-competitive approach. This strategy believes that it is necessary for enterprises to create a well environment of competition so that they can better grow and more prosper. For this purpose, a research method based on a combination of Delphi method and interpretive structural modeling with a survey of 28 experts was used. Screening of components was performed by Delphi method and 27 components were identified in 6 dimensions. Structural-interpretive modeling was used to classify the dimensions. After analyzing the data, the dimensions were classified at three levels. The results showed the foundation of entrepreneurship development with the blue ocean approach, firstly are organizational factors, secondly are managerial and opportunity factors thirdly are environmental-institutional, blue ocean and human factors. MICMAC analysis was used for dimension clustering. Dimensions such as organizational factors, opportunity and management factors were in independent clusters and the dimensions such as environmental-institutional, blue ocean and human factors were in dependent clusters. Finally, it can be stated that managers by using the blue ocean strategy will be able to discover or create entrepreneurial opportunities even in sufficiently mature markets.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Entrepreneurship Development
  • Blue Ocean Strategy
  • Delphi
  • Interpretive Structure
  1. آذر،‌ ع.، و خسروانی، ف. ‌1398. تحقیق در عملیات نرم. انتشارات سازمان مدیریت صنعتی، تهران.
  2. پزشکی، م.، فتاحی، م.، احمدی، م.، و موسی پورگرجی، م. 1396. رتبه‌بندی عوامل موثر بر توسعه کارآفرینی در منطقه ویژه اقتصادی بندر امیرآباد. صنعت حمل و نقل دریایی، 3(2): 14- 23.
  3. پیران نژاد، ع.، و افخمی اردکانی، م .1394. بررسی عوامل مؤثر بر کارآفرینی در سازمان‌های دولتی (مورد مطالعه: پژوهشگاه صنعت نفت ایران). مدیریت فرهنگ سازمانی، 13(3): 763- 784.
  4. خورشیدنیا، ا. 1393. بررسی عوامل موثر بر اجرای استرات‍‍ژی اقیانوس آبی (BOS) در شرکت کاچیران. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه پیام نور تهران.
  5. خیاط، ب.، محمدیان، ف. و ماجدی، ن .1399. ارائة الگوی توسعة کارآفرینی ورزش زنان ایران. مطالعات مدیریت ورزشی، 12(62): 135- 164.
  6. دادبخش، ش.، رنگریز، ح.، شهریاری، س.، و موسی­زاده اورنج، س. 1399. شناسایی و اولویت­بندی عوامل مؤثر بر گرایش سازمان به کارآفرینی با استفاده از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (مطالعه موردی: شرکت خودروسازی پارس). فصلنامه رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، 4(28): 42-60.
  7. دانشور، ح .1397. شناسایی و اولویت­بندی عوامل تاثیرگذار استراتژی اقیانوس آبی در بهبود عملکرد شرکت­های نوبنیاد (نوپا) (مورد مطالعه: شرکت­های مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران). پژوهش‌های کاربردی در مدیریت و حسابداری، 3 (10): 13-23.
  8. دشتی­منش، غ.، حاجیانی، ر.، و یدالهی فارسی، ج .1391. الگوی توسعه کارآفرینی در بخش نفت و گاز ایران بر پایه تجارب مشابه کشورهای منتخب: فرصت‌های کارآفرینی و سیاست‌های حمایتی. دومین کنفرانس بین­المللی رویکردهای نوین در نگهداشت انرژی. تهران- منطقه ویژه اقتصاد انرژی پارس جنوبی.
  9. شریف­زاده، ف.، قربانی­زاده، و.، سید نقوی، م.، و حسین­پوری، م. 1395. ارزیابی مؤلفه­های مؤثر بر خط مشی‌گذاری در صنعت نفت و گاز از منظر کارآفرینی. فصلنامة مدیریت سازمان‌های دولتی، 5 (3): 133- 145.
  10. شهریاری، ش.، قاسمی، م.، و اکاتی، ح. 1396. بررسی عوامل موثر بر توسعه کارآفرینی کارکنان سازمان فنی و حرفه‌ای زابل. همایش بین‌المللی مدیریت و حسابداری ایران. قم- دانشگاه پیام نور.
  11. غائی، س.، و جانبزرگی، م .1391. رویکرد استراتژیک اقیانوس آبی: کارآفرینی ازطریق نوآوری ارزش مشتری. اولین همایش ملی مدیریت و کارآفرینی. خوانسار دانشگاه پیام نور مرکز خوانسار.
  12. فرحناک، م.، و دانشمندمهر، م. 1398. بررسی و شناسایی شاخص‌های اقدام در تبیین استراتژی اقیانوس آبی در صنعت پخش ایران با استفاده از عوامل آمیخته بازاریابی خدمات (8P) و الگوی چهار‌ اقدام. فصلنامه مدیریت کسب و کار، 44: 149-170.
  13. 13-فیروزجائیان، ع.، فیروزجائیان، م.، هاشمی پطرودی، ح.، غلامرضا­زاده، ف. 1392. کاربرد تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری در مطالعات گردشگری (تحلیلی با رویکرد آسیب­شناسانه). برنامه­ریزی و توسعه گردشگری، 2(6): 129–
  14. کاظمی، ز.، بیگی فیروزی، ا.، و یعقوبی، ن. 1398. طراحی مدل استراتژی اقیانوس آبی در بین رهبران بازار در صنعت مواد غذایی با استفاده از روش دلفی. راهبردهای بازرگانی، 26(14): 131-154.
  15. مطلبی، م.، علیزاده، م. و نظری فارسانی، م .1398. بررسی رابطه متقابل بین کارآفرینی در بخش صنعت، رشد اقتصادی و اشتغال در ایران با استفاده از الگوهای SUR و SVAR. نظریه­های کاربردی اقتصاد، 6(3): 215-240.
  16. نمازی، م.، قدیریان آرانی، م.، و فتاحی نافچی، ح. 1395. استراتژی اقیانوس آبی و توسعه حسابداری مدیریت استراتژیک. دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، 5(18): 29-53.
  17. نیازی، ک.، و عمانی، ا .1399. شناسایی عامل‌های مؤثر بر توسعه کارآفرینی سازمانی در شرکت‌‌های خدمات مشاوره‌ای، فنی و مهندسی کشاورزی شهرستان دره‌شهر استان ایلام. راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی، 7(13): 87-96.
  18. Chan, W. 2016. Quantitative Analysis of Corporate Growth Opportunities and Profitability Based on Dimensions of Blue Ocean Strategies. Journal of Business Strategy, 26(4): 22-28.
  19. Faisal, M., Banwet, D.K., and Shankar, R. 2006. Supply chain risk mitigation: modelling the enablers. Business Process Management, 12(4): 535-552.
  20. Kaufmann, A., and Gupta, M. 1988. Fuzzy Mathematical Models in Engineering and Management Science. Elsevier Science Pub-lishers. North-Holland, Amsterdam, N.Y.
  21. Saiz-Alvarez, J.M., Coduras Martínez, A., and Cuervo-Arango Martínez, C. 2014. An entrepreneurial well-being model based on GEM data for Spain.‏ Journal of Interactive Multimedia and Artificial Intelligence, 2 (5): 38-47.
  22. Vinay, Sh., Piyush, S., and Shujauddin, N. 2010. Blue Ocean Strategy: A Vehicle for Entrepreneurship Development and Economic Growth in Rural Areas. International Journal of Asian Business and Information Management, 1(1): 32-41.
  23. Warfield, J.W. 1974. Developing interconnected matrices in structural modelling, IEEE transcript on systems. Men and Cybernetics, 4(1):51-81.
  24. Zekeri, A., Isaac, I., and Oluwaseun, O. 2018. Technology Transfer and Entrepreneurial Development in the Value Chain System of the Nigerian Oil and Gas Industry. The Pacific Journal of Science and Technology, 19(1): 50-62.