ضرورت توسعه کارآفرینی سبز در بخش کشاورزی

نوع مقاله : علمی-مروری

نویسندگان

1 دانشگاه رازی

2 استادیار گروه مدیریت و کارآفرینی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی

3 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، ایران

چکیده

کارآفرینی سبز شکلی نو از ایجاد کسب و کار است که با نیازهای شرکت برای سودآوری و توسعه با در نظر گرفتن ابعاد زیست‌محیطی تطابق دارد و از ارزش‌های زیست‌محیطی به عنوان جزء اصلی هویت خود استقبال می‌کنند و به آن به عنوان مزیت رقابتی شرکت خود در بازار می‌نگرند. بعد از مواجه شدن با اثرات زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی کشاورزی صنعتی؛ تولید مواد غذایی پایدار و سالم بیش از هر زمانی حیاتی به نظر می‌رسد چرا که دسترسی به مقدار کافی مواد غذایی و سلامت تغذیه‌ای از محورهای اساسی توسعه به‌شمار می‌آید. لذا مطالعه مروری حاضر برگرفته از یک مرور ادبیاتی گسترده در متون موجود و کارهای علمی انجام شده در حوزه کارآفرینی سبز، به بررسی ضرورت توسعه کارآفرینی سبز در بخش کشاورزی پرداخته است. با بررسی و تحلیل مطالب می‌توان کارآفرینی سبز را به عنوان راهبردی اثربخش برای توسعه اقتصادی- اجتماعی کشورها محسوب کرد که با توسعه آن گام بلندی در اشتغال‌زایی پایدار، کاهش مشکلات زیست‌محیطی، کاهش بیماری‌های ناشی از مصرف مواد غذایی ناسالم و بهره‌وری بیشتر زمین‌های کشاورزی برداشت. در این مقاله در ابتدا مفهوم کارآفرینی سبز بیان شده است و در ادامه به بررسی و تشریح انواع کارآفرینی سبز، سلامت غذایی، رابطه کارآفرینی سبز و نوآوری سبز و سپس بازاریابی سبز و مالیات سبز در راستای توسعه کارآفرینی سبز مورد بحث قرار گرفته است و در پایان کارآفرینی سبز در کشاورزی تشریح می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Necessity for Green Entrepreneurship Development in the Agricultural Sector

چکیده [English]

Abstract23
Green entrepreneurship is a new form of business that meets the company's needs for
profitability and development, taking into account the environmental dimension. And they
welcome environmental values as a key component of their identity and see it as a competitive
advantage for their company on the market. After encountering the environmental, social, and
economic effects of industrial agriculture, the production of sustainable and healthy food is
more than ever necessary because access to adequate nutrition and nutritional health is one of
the major pillars of development. Therefore, the present review study, based on a
comprehensive literature review of available literature and scientific works in the field of green
entrepreneurship, addresses the necessity of developing green entrepreneurship in the
agricultural sector. By analyzing the content, green entrepreneurship can be considered as an
effective strategy for the socio-economic development of countries, which, with its
development, is a major step in sustainable employment creation, reducing environmental
problems, reducing illnesses caused by unhealthy food and productivity Most agricultural lands
were harvested. This paper first outlines the concept of green entrepreneurship and then
explores the types of green entrepreneurship, food health, the relationship between green
entrepreneurship and green innovation, and then green marketing and green taxation for green
entrepreneurship development, and in The end of green entrepreneurship is described in
agriculture.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Entrepreneurship
  • Green entrepreneurship
  • Sustainable agriculture
  • Sustainable development

مراجع

  1. پایتختی اسکویی، ع. و ناهیدی، م. 1389. مالیات­های زیست­محیطی (مالیات­های سبز) مبانی نظری، تجربه­ها، ششمین کنفرانس اقتصاد کشاورزی ایران، مشهد، انجمن اقتصاد کشاورزی ایران، دانشگاه فردوسی مشهد.
  2. پورغفاردستجردی، ج. 1393. مالیات سبز (مالیات­های زیست­محیطی). مجله اقتصادی، 14(1و2): 135- 148.
  3. چایچی، ب. 1388. کشاورزی ارگانیک خاک سالم، گیاه سالم، انسان سالم.  ماهنامه دام، کشت و صنعت، 117: صفحات 49-50.
  4. حسین­­زاده، ع.، یوسف­پور، م. و احدزاده، س. ۱۳۹۴. نقش آموزش­های مهارتی و کارآفرینی در توسعه مشاغل  سبز و پایدار روستایی، همایش ملی و کار شایسته و مشاغل سبز. گیلان، موسسه کار و تأمین اجتماعی و اداره کل تعاون.
  5. حیاتی، ب.، پیش­بهار، ا. و حق جو، م. 1390. تحلیل تعیین­کننده­های تمایل به پرداخت اضافی مصرف‌کنندگان برای میوه­ها و سبزیجات عاری از آفت­کش در شهر مرند. نشریه اقتصاد و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی)، 25(4): 469-479.
  6. خوش اخلاق، ر. 1378. مسائل آلودگی هوا و آب­های سطحی شهر اصفهان و روش­های ارزیابی اقتصادی اثرات زیست­محیطی آ‌ن‌ها. مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان. 10(1 و 2): 80- 95.
  7. خوش­اخلاق، ر.، واعظ برزانی، م.، صادقی عمروآبادی، ب. و یارمحمدیان، ن. 1393. مالیات­های سبز و استانداردهای زیست­محیطی واردات، ابزار مناسب توسعه پایدار در اقتصادگذار ایران. اقتصاد کشاورزی، 8 (2): 175- 195.
  8. دکامین، م. 1393. مقاله رونق کسب و کارهای سبز روستایی، سامانه الکترونیکی جامعه محیط­زیست. قابل دسترسی در سایت http://greensocial.ir
  9. رضوی، ح.، پورطاهری، م. و رکن­الدین، ع. 1394. ارزیابی جایگاه توسعه کشاورزی ارگانیک در مناطق روستایی ایران. پژوهش­های روستایی،‌ 6 (1): 27- 45.

10. سید نژاد فهیم، ر. و اقدامی، ا. 1390. مالیات سبز در مسیر توسعه پایدار. مجله اقتصادی- ماهنامه بررسی مسائل و سیاست­های اقتصادی، 11(3، 4): 91- 100.

11. شفیعی، ف.، رضوانفر، ا. و حسینی، م. 1387. بررسی عوامل ارتباطی مؤثر بر نگرش کشاورزان نسبت به کاربرد راه­های حفاظت از خاک (مطالعه موردی کرخه و دز در خوزستان). مجله جهاد، 15(6): 22-23.

12. گوهرشاهی، غ. 1394. کارآفرینی سبز در روستا با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردی: روستاهای تابعه استان خراسان جنوبی). همایش ملی کار شایسته و مشاغل سبز، گیلان، موسسه کار و تأمین اجتماعی و اداره کل تعاون.

  1. Allen, J.C., and Malin, S. 2008.Green entrepreneurship: a method for managing natural resources?. Society and Natural Resources, 21(9): 828-844.
  2. Aceleanu, M.I. 2016. Sustainability and Competitiveness of Romanian Farms through Organic Agriculture. Sustainability, 8(3): 245.
  3. Aerni, P. 2008. A New Approach to Deal with the Global Food Crisis. ATDF Journal 5(1/2): 16-32.
  4. Anderson, A. 1998. Cultivating the garden of eden: Environmental entrepreneuring J. Organizational Change Manage. 11(2): 135–144.
  5. Bennett, S.J. 1991. Ecopreneuring: The Com plete Guide to Small Business Opportunities from the Envirobmental Revolution, New York: Wiley.
  6. Berle, G. 1991. The Green Entrepreneur: Business Opportunities That Can Save the Earth and Make You Money, Liberty Hall Press, Blue Ridge Summit Pennsylvania.
  7. Blue, J. 1990. Ecopreneuring: Managing For Results, London: Scott Foresman.
  8. Boxall, P., Cash, S., Wismer, W., Muralidharan V., and Annett L. 2007. The role of sensory experiences and information on willingness to pay for organic wheat bread. No. 7712. Consumer and Market Demand Network Papers, Department of Resource Economics and Environmental Sociology, University of Alberta.
  9. Chang, J.H., Yeh Chung, H., and Tu C.W. 2008. Trust and Knowledge Sharing in Green Supply Shains, Supply Chain Management: An International Journal, 13(4): 283-295.
  10. Cherian, J., and Jacob, J. 2012. Green Marketing: A Study of Consumers Attitude towards Environment Friendly Products. Asian Social Science, 8(12): 117-126.
  11. China Southern Airlines. 2015. Experience A380, Now! Travel guide. Retrieved 10 November, 2015, from http://www.csair.com/en/tourguide/flight_service/A380experience/index/index.shtml.
  12. Chu, C.H., Luh, Y.P., Li, T.C., and Chen H. 2009. “Economical green product design based on simplified computer-aided product structure variation”, Computers in Industry, 60(7): 485-500.
  13. Cox, M.J. 2008. Sustainable Communication: A Study of Green Advertising and Audience Reception within the growing arena of Corporate Social Responsibility. Case Study: British Petroleum. Earth & E-nvironment, 3: 32- 51. ISSN 1744-2893 (Online)
  14. Douglas, N.B., and Krishnan, R.C. 2011. "Consumer effects of environmental impact in product labeling", Journal of Consumer Marketing, 28(1): 76–86.
  15. Foresi, L., Schmutz, U., Anton, A., Vieweger, A., Bavec, M., Meier, M., and Vukamanic, T. 2016. Sustainability assessment tools for organic greenhouse horticulture. BioGreenhouse COST Action FA 1105, www.biogreenhouse.org.
  16. Forrester Research, 2015, 15 Green Tech Innovations. Retrieved 10 November, 2015, from https://www.forrester.com
  17. Hartmann, P., and Apaolaza, V. 2006. view point: Green value added. Marketing Intelligence and Planning. 24: 673-680.
  18. Hasan, Z., and Azman Ali, N. 2015. The impact of green marketing strategy on the firms performance in Malaysia. Procedia - Social and Behavioral Sciences (172): 463- 470.
  19. IATA. 2015. Alternative Fuels. Retrieved 11 October, 2015, from http://www.iata.org/whatwedo/environment/Pages/alternative-fuels.aspx.
  20. Isaak, R. 2002. The making of the ecopreneur, Green Manage. Int. Special Edition 38: 81–91.
  21. Isidore, C. 2015. Volkswagen gives owners $500 amid scandal. CNNMoney. Retrieved 10 November, 2015, from http://money.cnn.com/2015/11/09/ news/companies/volkswagen-pay-owners
  22. Johri, L.M., and Sahasakmontri, K. 1998. Green marketing of cosmetics and toiletries in Thailand, journal of consumer marketing, 15(3): 265- 281.
  23. Keogh, P.D., and M.J. Polonsky. 1998. Environmental commitment: A basis for environmental entrepreneurship, J. Organizational Change Manage. 11(1): 38–49.
  24. Kyro, P. 2001. To grow or not to grow? Entrepreneurship and sustainable development. International J. Sustainable Development and World Ecology 8(1): 15–28.
  25. Makower, J. 2013. State of green business 2013, Greenbizz Group.
  26. Mohajan, H.K. 2012. Green marketing is a sustainable marketing system in the twenty first century. International Journal of Management and Transformation, 6(2): 23-39.
  27. Murat Ar, I. 2012. The impact of green product innovation on firm performance and competitive capability: the moderating role of managerial environmental concern. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 62: 854-864.
  28. OECD. (2009). Sustainable Manufacturing and Eco-innovation: Framework, Practices.U.S: OECD.
  29. Ouekouak, M.L., Ouedraogo, N., and Mbengue, A. 2013. The mediating role of organizational capabilities in the relationship between middle managers’ involvement and firm performance: a European study. European Management Journal, 32(2): 305-318.
  30. Polonsky, M.J., and Rosenberger, Ph. 2009. Reevaluating Green Marketing Strategic Approach, Business Horizons, 44(5): 21-30.
  31. Polonsky, M.J. 2011. Transformative green marketing: Impediments and opportunities. Journal of Business Research, 64(12): 1311-1319.
  32. Porter, M.E., and Van der Linde, C. 1995. Toward a new conception of the environment-competitiveness relationship. The journal of economic perspectives, 9(4): 97-118.
  33. Prakash, A. 2002. Green marketing, public policy and managerial strategies. Business Strategy and the Environment, 11(5): 285-297.
  34. Rennings, K. 2000. Redefining innovation—eco-innovation research and the contribution from ecological economics. Ecological Economics, 32(2): 319- 332.
  35. Rex, E., and Hernrikke B. 2007. Beyond Ecolab les: What Green Marketing Can Learn from Conventional Marketing, Journal of Cleaner Prodacfion, 15: 567-576.
  36. River-Camino, J. 2004. Re-evaluating green marketing strategy: a stakeholder Perspective European, Journal of Marketing, 41(11-12): 1328-1358.
  37. Roth, D.F. 2012. The elusive and expensive green job. J. Energy Economics, 34(1): 43- 52.
  38. Shaharoona, B., Arshad, M., Zahir, Z.A., and Khalid, A. 2006. Performance of Pseudomonas spp. Containing ACC-deaminize for improving growthand yield of maize (Zea mays L.) in the presence of nitrogenous fertilizer. Soil Biology and Biochemistry, 38(9): 2971-2975.
  39. Simon Lee, AbdouIllia, and Assion Lawson- Body. 2010. Perceived price fairness of dynamic pricing. J. Industrial Management and Data Systems, 111(4): 531- 550.
  40. Taylor, D.W., and Walley, E.E. 2004. The green entrepreneur: Opportunist, maverick, orvisionary? International J. Entrepreneurship and Small Business 1(1–2): 56–97.
  41. Toyota. 2010. Electric Vehicle. Retrieved 12 October, 2015, from http://www.toyota.com/esq/vehicles/electric-vehicle/tesla.html.
  42. Varadarajan, R. 2015. Innovating for sustainability: a framework for sustainable innovations and a model of sustainable innovations orientation. Journal of the Academy of Marketing Science, 45(1): 1-23.
  43. Wallenberg, P. 2012. Barriers and Triggers to Green Entrepreneurship: An Exploratory Study, Thesis to obtain the degree of Master of Science in Economics and Business Economics, specialisation Entrepreneurship and Strategy Economics, Erasmus University Rotterdam Erasmus School of Economics.
  44. Zailani, S., Iranmanesh, M., Nikbin, D., and Jumadi, H.B. 2014. Determinants and environmental outcome of green technology innovation adoption in the transportation industry in Malaysia. Asian J Technol Innov, 22(2): 286–301.
  45. Zhu, Q., and Sarkis, J. 2010. A portfolio-based analysis for green supplier management using the analytical network process. Supply Chain Management: an international journal, 15(4): 306-319.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار