بهره گیری از الگوی کشاورزی مبتنی بر فرهنگ بومی (پرماکالچر) در توسعه کارآفرینی گردشگری روستایی استان گیلان

نوع مقاله : علمی-مروری

نویسنده

گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه گیلان

چکیده

کشاورزی مبتنی بر فرهنگ بومی (پرماکالچر) الگویی آگاهانه در بکارگیری سامانه های تولیدی کشاورزی است به نوعی که سه ویژگی تنوع، پایداری و انعطاف پذیری زیست بوم های طبیعی در آنها لحاظ گردد.این الگو، همسونگر با توسعه پایدار روستایی، تنوع بخش فعالیت‌های اقتصادی روستا و موجب افزایش منابع درآمدی حاصل از آن است. به دلیل تنوع و مزیت های جغرافیایی استان گیلان، شغل اکثر ساکنان روستایی، کشاورزی است که به دلیل فصلی بودن این فعالیت ها، این سبک اشتغال نمی تواند منبع درآمدی پایداری برای اقتصاد روستائیان این استان تلقی گردد. از این رو بهره برداری از ظرفیت گردشگری کشاورزی در کنار مدیریت خردمندانه محیط و کاربری صحیح منابع می‌تواند راهبرد مناسبی برای توسعه روستا و پایداری توسعه باشد. مطالعه حاضر، با مرور وسیع و گسترده ادبیات نظری و تجربی مرتبط و منابع کتابخانه‌ای، با هدف معرفی گردشگری کشاورزی مبتنی بر فرهنگ محلی استان گیلان و بکارگیری آن در توسعه کارآفرینی گردشگری روستایی انجام شده است. این الگو، ضمن مراقبت از زمین، مراقبت از ساکنان محلی و تقسیم عادلانه درآمد در روستاها، به روش هایی بسیار ارزان و کم هزینه، ساده، قابل درک و اعمال توسط مردم محلی انجام می پذیرد و همگی برگرفته از الگوهایی است که در طبیعت در حال شکل گیری است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Utilization of Agricultural Model Based on Indigenous Culture (Permaculture) in the Development of Rural Tourism Entrepreneurship in Guilan Province

نویسنده [English]

  • Hamideh Beigi
Assistant Professor of Tourism. Literature and Human sciences Faculty, University of Guilan
چکیده [English]

Indigenous culture-based agriculture (permaculture) is a conscious model for employing
agricultural production systems in which three characteristics of diversity, sustainability and
resilience are considered. This pattern is related to sustainable rural development, diversification
of rural economic activities and increasing revenue sources from it. Due to diversity and
geographical advantages of Guilan province, the occupation of most rural residents is
agriculture which due to seasonality of these activities, this style of employment could not be a
source of sustainability for rural economy. Therefore, taking advantage of agricultural tourism
capacity along with proper environment management and correct use of resources can be a
suitable strategy for rural development and sustainability. This study has been done with
extensive review of relevant theoretical and empirical literature and library resources with the
aim of introducing agricultural tourism based on local culture of Guilan province and employing
it in rural tourism entrepreneurship development. The results show that the use of permaculture
pattern which is derived from natural and cultural power of Guilan province, while taking care
of the land, taking care of local residents and equitable distribution of income in rural areas, are
very cheap and low cost, simple, understandable and applied by local people.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Rural Entrepreneurship
  • Rural Tourism
  • Agricultural Tourism
  • Permaculture
  • Guilan province

مراجع

  1. احمدپورداریانی، م. 1393. کارآفرینی (تعاریف نظریات الگوها)، انتشارات ساکو. چاپ اول.
  2. افتخاری، ع.ر.ا.، سجاسی­قیداری، ح. 1393. توسعه روستایی با تأکید بر کارآفرینی، چاپ سوم. انتشارات سمت.
  3. امیری، ص.، احسانی­فر، ت.، نادری، ن.، رستمی، ف. 1395. ارائه یک مدل مفهومی به منظور بررسی تأثیر گردشگری کشاورزی بر توسعه کارآفرینی روستایی. کارآفرینی در کشاورزی، 3 (1): 1-15.
  4. اسلامیان، س.س.، اخروی، س.س.، دکترصفایی، ح.، 1394. تکنولوژی و طراحی سیستم­های جمع‌آوری آب باران. ماهنامه دانش نما. 57: ۲۴۵-۲۴۷.
  5. آمار، ت. 1394. تحلیل تحولات کالبدی سکونتگاه‌های روستایی استان گیلان به‌منظور تدوین الگوی توسعه کالبدی. فصلنامه علمی- پژوهشی برنامه­ریزی توسعه کالبدی، 2 (4):60-72.
  6. پارسایی، ل.، پارسامهر، م.ر.، شاهینی، غ. 1391. جمع آوری آب باران در استان گلستان، چالشها، راهکارها،  مجموعه مقالات اولین همایش سطوح ابگیر ایران، آذرماه. مشهد.
  7. تکریمی­نیاراد، س.م. 1396. توسعه پایدار استــان گیلان با رویکرد کشاورزی دانش بنیان، اولین همـــــایش ملـی فرصت­هـا و محدودیت­هـای سرمایه­گذاری در آستارا، 26 و 27 بهمن ماه.
  8. حقدوست منجیلی، ش.، خاراف، ح.، اللهیاری، م. ص.، نورحسینی، س.ع. 1394. اثرات اقتصادی-اجتماعی توسعه کشت توأم برنج و ماهی در استان گیلان. نشریه توسعه آبزی پروری، ۹(۴):۱۱-۲۰.
  9. دربان آستانه، ع.، حاتمی نژاد، ح.، کریمی، م. 1398. نقش گردشگری مسئولیت پذیر در کیفیت‌زندگی روستاهای مقصد گردشگری مورد: شهرستان گرگان، اقتصاد فضا و توسعه روستایی، 8 (2S):۴۳-۶۶.
  10. رستمی­قبادی، ف.، احسانی­فر، ت. 1397.پیش‌ران‌های توسعه کارآفرینی گردشگری روستایی، کارآفرینی در کشاورزی،5 (2):71-82.

11. رضایی، پ.، روحی­کلورزی، ع. 1393. برآورد پتانسیل انرژی خورشید جهت احداث نیروگاه در استان گیلان. اولین همایش علوم جغرافیایی ایران، تهران. موسسه جغرافیا.

  1. زعیمدار، م. 1397. استراتژی گیاه­پالایی گونه­های درختی برای کاهش آلودگی­ها، مدیریت محیــط زیست و توسعه پایدار. 1 (1).
  2. سازمان برنامه و بودجه استان گیلان. 1397. تهیه و بازنگری برنامه آمایش استان گیلان.
  3. شعبانی، م.، کیانپور، ر.، علوی، ل.س. 1397. گردشگری کشاورزی (اگریتوریسم)، بررسی تجربه جهانی. مرکز ملی مطالعات راهبردی کشاورزی و آب اتاق ایران.

15. شیرین­پور ­ولدی، ع.، حاتم زاده، ع.، صداقت­حور، ش. 1398. قابلیت چهار گیاه آبزی در زیست­پالایی رودخانه گهررود، زرجوب، آبگیر عینک و تالاب انزلی (استان گیلان). اکوبیولوژی تالاب، ۱۱ (۱) :۶۷-۸۰.

16. عباسی، ن. 1395. نقش کارآفرینی سبز بر توسعه کسب و کار سبز (مطالعه موردی: صنایع تبدیلی استان گیلان). پایان­نامه کارشناسی­ارشد مدیریت بازرگانی، گرایش بازاریابی. موسسه آموزش عالی کار (واحد خرمدره).

17. غنیان، م.، خانی، ف، بقایی، ل. 1390. ارزیابی فضای کارآفرینی در گردشگری روستایی (مطالعه موردی: منطقه اورامان. پژوهش­های روستائی، 2 (7): 99-123.

  1. فخیم زاده، ح.، خطیبی، س.م.ر. 1395. اگریتوریسم، افقی نو در توسعه گردشگری و کشاورزی، انتشارات گیوا: تهران.
  2. قدرتی، ع. 1397. نقش بارش و عوامل اقلیمی در تأمین منابع آب استان گیلان. هفتمین همایش ملی سامانه های سطوح آبگیر باران، اسفندماه. تهران.
  3. کریمی، س. 1393. کارآفرینی گردشگری کشاورزی، راهبردی نوین برای توسعه پـــایدار روستایی، کارآفرینی در کشاورزی، 1(4): 69-90.

21. محمدی، ش. 1387. ارزش های تفرجی سیستم‌های اگروفارستری مناطق خشک - مطالعه موردی کرکس. پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی. دانشگاه صنعتی اصفهان.

22. معتمد، م.ک.، عابدی­پریجائی، ع.، امینیان، ب.، 1396. نقش آموزش‌های‌ترویجی بر پذیرش کشت توأم برنج و ماهی در استان گیلان. نشریه توسعه آبزی پروری، ۱۱ (۳) :۹۵-۱۰۹.

  1. مقیمی، س.م. 1390. سازمان و مدیریت رویکرد پژوهشی. چاپ نهم. انتشارات ترمه.

24. نیاجلیلی، م.، نقاش­زادگان، م.، حقیقی­پشتیری، ا.، حسین نیا، س.م. 1392. بررسی پتانسیل انرژی­های باد و خـورشید در استان گیلان. سومین کنفـرانس انـرژی­های تجدید­پذیر و تولید پراکنده ایران. اصفهان. دانشگاه اصفهان.

25. ورمزیاری، ح.، اسدی، ع.، کلانتری، خ.، رضوانی، م.ر.1393. برآورد میزان تمایل به پرداخت شهروندان برای خدمات گردشگری کشاورزی مطالعة موردی: شهر قزوین. پژوهش­های روستائی، 5 (2): 397-422.

26. وفایی­فرد، ح. 1394.بررسی نقش کشاورزی در توسعه منطقه­ای (مطالعه موردی: استان گیلان). پایان­نامه کارشناسی­ارشد شهرسازی: گـرایش برنامه­ریزی منطقه­ای. گروه شهرسازی، دانشگاه گیلان.

  1. مرید، ا.، برادران، م. 1390. کارآفرینی راهبردی نو در توسعه روستایی، اولین همایش ملی راهبردهای دستیابی به کشاورزی پایدار، اهواز.
    1. Adomssent, M. 2013. Exploring universities' transformative potential for sustainability-bound learning in changing landscapes of knowledge communication. J. Clean. Prod, 49, 11-24.
    2. Arnaudov, K. 2014. Implementation of the Permaculture Design System in Rural Tourism Development. International Scientific Journal Series a Social and Humanitarian Sciences, 1857, 325.
    3. Brawner, A. J. 2015. Permaculture in the margins: realizing Central European regeneration. Journal of Political Ecology, 22(1), 429-444.
    4. Corazon, S.S., Stigsdotter, U.K., Moeller, M.S., and Rasmussen, S.M. 2012. Nature as therapist: Integrating permaculture with mindfulness-and acceptance-based therapy in the Danish Healing Forest Garden Nacadia. European Journal of Psychotherapy & Counselling, 14(4), 335-347.
    5. Gomes, F.B.R. 2017. Community based ecoturism as a nature conservancy tool-a permaculture perspective (Doctoral dissertation).
    6. George, H., and Rilla, E.L. 2011. Agritourism and nature tourism in California (Vol. 3484). UCANR Publications.
    7. Holmgren, D. 2002. Permaculture: Principles and Pathways Beyond Sustainability. Australia: Holmgren Design Services.
    8. Holmgren, D. 2020. Essence of permaculture. Hepburn: Holmgren Design Services. Revised Edition. Mellodora Publishing.
    9. Hooft, E. 2018. The Journeys of Permaculture: A study of how permaculture as a travelling model for sustainable living takes shape in a community in Scotland. Masters Cultural Anthropology: Sustainable Citizenship. Utrecht University.
    10. Lara, R.L. 2015. The role of ecotourism and permaculture in the governance of landscape resources: Community proposal to Rivera. Mexquitic, San Luis Potosi.Mexico. TURy DES: Revista Turismo y Desarrollo local, 8(18).
    11. Lozano, R., Lukman, R., Lozano, F.J., Huisingh, D., and Lambrechts, W. 2013. Declarations for sustainability in higher education: becoming better leaders, through addressing the university system. Journal of Cleaner Production, 48, 10-19.‏
    12. Meech, H.D. 2016. Natural Resources. Permaculture, and the Permaculturist.
    13. Mollison, B., and Holmgren, D. 1987. Permaculture One: A Perennial Agricultural System or Human Settlements. Australia: Tagari Publications.
    14. Paull, J. 2011. The making of an agricultural classic: farmers of forty centuries or permanent agriculture in China, Korea and Japan. 1911-2011. Institute of Social and Cultural Anthropology, University of Oxford, Oxford, UK. 2 (3), 175-180.
    15. Schaneman, A. 2010. Nebreska’s guide to agritourism & Ecotourism development. The Nebreska Department of Economic Development, Division of Travel and Tourism. Lincoln, NE.
    16. Veteto, J., Lockyer, J. 2008. Environmental Anthropology Engaging Permaculture: Moving Theory and Practice toward Sustainability. Culture & Agriculture, 30(1 & 2), 47-58.

 

 

 

 

 

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار