Application of Hierarchical Analysis Process in Ranking Components of Entrepreneurship Based on Open Innovation in Higher Education (AHP)

Authors

1 PhD student of organizational entrepreneurship, AliAbad Katol Branch, Aliabad Azad University, Aliabad, Iran

2 Entrepreneurship Department - Faculty of Economics, Management and Entrepreneurship - Islamic Azad University - Aliabad Katoul - Iran

3 Department of Agricultural Education and Extension - University of Agricultural Sciences and Natural Resources - Gorgan

Abstract

The purpose of this study was a hierarchical analysis process in ranking the components of intra-organizational entrepreneurship based on open innovation at Payame Noor University. The present research is of applied-developmental type and in terms of data collection method is mixed (qualitative-quantitative) exploratory-confirmatory. First, exploratory interviews were conducted with several experts based on their expertise in the research topic. In the next stage, semi-structured interviews with experts were conducted based on the snowball method. In this study, based on theoretical saturation, 22 interviews were conducted. Initially, to‌ ‌‌find themes, qualitative data from reviewing theoretical foundations and interviews with experts were coded and categorized. Finally, using a screening questionnaire and reuse from the experts' point of view, as well as using a hierarchical process method and performing pairwise comparisons using Expert Choice11 software, 7 main themes (dimensions) and 20 sub-themes (branches), as components of intra-organizational entrepreneurship based on open innovation, were identified. Based on the results, using the Analytic Hierarchy Process (AHP) method, ranking the dimensions and components of entrepreneurship within the organization based on open innovation was determined. According to the results, the organizational dimension has more priority than the human dimension. Prioritization of components by dimensions for organizational dimension components were process components (0.287), organizational structure components (0.226), and content components (0.113), respectively. The components of the human dimension included motivational factors (0.152), leadership (0.103), and culture (0.072), respectively.

Keywords

References

  1. پاکجو، م. 1383. رابطه بین ابعاد فرهنگ سازمانی با ویژگی­های مدل کارآفرینی مبتنی بر نوآوری. پایان­نامه کارشناسی ارشد دانشگاه تهران، دانشکده مدیریت.
  2. پرهیزگار، م.، فروزنده دهکردی، ل.، جوکار، ع.، و درینی، و. 1392. بررسی عوامل موثر بر نوآوری سازمانی با تکیه بر پارادایم نوآوری باز (مطالعه موردی: صنعت نشرکشور). مطالعات مدیریت صنعتی، 11(31): 125-101.
  3. رمضان­پورنرگسی، ق، داوری، ع، افراسیابی، ر، و زرگران یزد، ر. 1393. بررسی تاثیرعوامل درونی و بیرونی بر نوآوری باز (مراکز مورد مطالعه: مراکز تحقیقاتی وزارت صنایع وعلوم). فصلنامه مدیریت و توسعه فناوری، 2(1): 46-29.
  4. زالی، م.، رضوی، س، م،. و محمدزاده پارچین، ن. 1392. تبیین تأثیر فرهنگ سازمانی کارآفرینانه بر کارآفرینی دانشگاهی در
    دانشگاه تهران. مدیریت بازرگانی، 5 (2): 114-89.
  5. سرایی، ل.، و غفاری، ب. 1398. بررسی تأثیر روابط مدیریتی در نوآوری باز، با توجه به ظرفیت جذب در شرکت­های فناور و نوآور. سیاست نامه علمی و فناوری، 9 (2): 110-97.
  6. سهامی، ا.، صفری، ع.، انصاری، ر.، و شائمی برزکی، ع. 1399. طراحی الگوی نوآوری باز با رویکرد سرمایه انسانی در صنعت فولاد (مطالعه موردی: شرکت فولاد مبارکه). توسعه کارآفرینی، 13(2): 272-

7.    شریفی، م.، حاتمی، ا. 1398. ارائه مدل تبیین نقش مدیریت منابع انسانی در اجرای موفق نوآوری باز صنعت رسانه (مورد مطالعه: حوزه IPTV  سازمان صداوسیما). فصلنامه پژوهش­های ارتباطی، 26 (97): 205-179

  1. شریف­زاده، ف.، رضوی، م.، زاهدی، ش.، و نجاری، ر. 1389. طراحی و تبیین الگوی عوامل موثر برکارآفرینی دانشگاهی (مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور). فصلنامه توسعه کارآفرینی، 2(6): 11-38.
  2. صفدری رنجبر، م.، منطقی، م.، و توکلی، غ. 1393. نوآوری باز، نگاهی جامع بر مفاهیم، رویکردها، روندها و عوامل کلیدی موفقیت. فصلنامه رشد و فناوری، 10 (40): 17-10.
  3. ضیاء، ب.، رضوانی، م.، مبارکی، م.، و تاج پور، م. 1398. الگوی بین­المللی­سازی دانشگاه با رویکرد کارآفرینی .فصلنامه توسعه کارآفرینی، 12(2): 320-301.
  4. فیضی، ک.، طبائیان، ک.، و خسروپور، ح. 1392. نقش رویکرد نوآوری باز بر کسب هوشمندی فناوری. فصلنامه تخصصی پارک ومرکز رشد، 9(35): 31-23.
  5. مدهوشی، م.، و کیا کجوری، ک. 1397. توسعه مدل همکاری دانشگاه و صنعت با رویکرد نوآوری باز. فصلنامه علمی آموزشی علوم دریایی، 5 (2): 65 -52
  6. منطقی، م.، و حسن آبادی، پ. 1395. الزامات گذر از نوآوری بسته به نوآوری باز. فصلنامه رشد وفناوری، 12(46): 26-34.
  7. نیک رفتار، ط.، و فرید، ح. 1394. عامل­های درون سازمانی موثر بر توسعه کارآفرینی دانشگاهی در پردیس کشاورزی تهران. نشریه کارآفرینی در کشاورزی، 4(2): 79-67.
  8. Abouzeedan, A., and Hedner, T. 2013. Organization structure theories and open innovation paradigm. World Journal of Science, Technology and Sustainable Development, 9 (1): 6-27.
  9. Abulrub, A.G., and Lee, J. 2012. Open innovation management: Challenges and prospects. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 41: 130-138.

17.              Ades, C., Figlioli, A., Sbragia, R., Porto, G., Plonski, G., and Celadon, K. 2013. Implementing open innovation: The case of Natura, IBM and Siemens. Journal of Technology Management and Innovation, 8: 12-25.

18.              Arafeh, L. 2016. An entrepreneurial Key competencies model. Journal of Innovation and Entrepreneurship, 21: 56-69.

  1. Becker, B. A., and Eube, C. 2018. Open innovation concept: integrating universities and business in digital age. Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity, 4(1): 12-28.
  2. Bogers, M., Chesbrough H., and Moedas, C. Open Innovation: Research, Practices and Policies. California Management Review, 60 (2): 5–16.
  3. Centobelli, P., Cerchione, R., and Esposito, E. 2019. Exploration and exploitation in the development of more entrepreneurial universities: A twisting learning path model of Technological Forecasting and Social Change, 141: 172-194.
  4. Chesbrough H., and Bogers M. 2015. Firms, Users, and Innovation: An interactive model of coupled open innovation. In New Frontiers in Open Innovation, ed. Henry Frank Piller, Joel West, pp.29–49. Oxford, UK: Oxford University Press.

23.              Gawke J. C., Gorgievski M. J., and Bakker, A.B. ‏2017. Employee entrepreneurship and work engagement: A latent change score approach. Journal of Vocational Behavior, 100:88-100

  1. Huggins, R., Prokop D., and Thompson P. 2020. Universities and open innovation: The determinants of network centrality. The Journal of Technology Transfer, 45(3): 718-757.
  2. Kawai, H. 2017. Open innovation university-industry collaboration: student idea contests and exit strategy in Journal of Japanese Management, 1(2): 31– 48.
  3. Lin Chen, A. 2010. Effectiveness of entrepreneurship education in higher education institutions. in Procedia - Social and Behavioral Sciences, 115: 332-345.
  4. Mohammadimehr, M. 2021. Investigating the Status of Entrepreneurial University Indicators in the University of Military Medical Sciences in Corona Crisis. Journal of Military Medicine, 23 (4): 349 -357.
  5. Munkongsujarit, S., and Srivannaboon, S. 2011. Key success factors for open innovation intermediaries for SMEs: A case study of iTAP in Thailand. Paper presented at the Technology Management in the Energy Smart World (PICMET), Proceedings of PICMET'11.

29.              Shan, P., Song, M., and Ju, X. 2016. Entrepreneurial orientation and performance: Is innovation speed a missing link? Journal of Business Research, 69(2): 683-690.

  1. Van Looy, B., Landoni, P., Callaert, J., Van Pottelsberghe, B., Sapsalis, E. (2011). Entrepreneurial Effectiveness of European universities: An empirical assessment of antecedents and trade-offs. Research Policy, 40 (4), 553-564.
  2. Virlée, J., Hammedi, W., and Parida, V. 2015. Open Innovation Implementation the Service Industry: Exploring Practices, Sub- practices and Contextual Factors. Journal of Innovation Management, 3(2):106-130.
  3. Wang Z., and Wang, N. 2012. Knowledge sharing, innovation and firm performance. Expert Systems with Applications, 39 (10): 8899-8908.
  4. West, J., Salter, A., Vanhaverbeke, W., and Chesbrough, H. 2014. Open innovation: The next decade. Research Policy, 43 (5): 805-808.
  5. Wu, H., and Zha, Q. 2018. A new typology for analyzing the direction of movement in higher education internationalization. Journal of studies in international education, 22 (3): 259-277.
  6. Žemaitis, E. 2014. Knowledge management in open innovation paradigm context: High tech sector perspective. Procardia–Social and Behavioral Sciences, 110: 164-173.
  7. Zhu, X., Xiao Z., Dong, M. C., and Gu, J. 2019. The ft between firms’ open innovation and business model for new product development speed: A contingent perspective. Technovation, 86: 75-85.

Files

Share

How to cite

Statistics