Organic Organizational Structure and Organizational Entrepreneurship in Agricultural Cooperatives

Abstract

Abstract1
Nowadays, many experts believe that the survival and duration of enterprises, especially
agricultural cooperatives in the future depends on the development, improvement and
promotion of organizational entrepreneurship. The development of organizational
entrepreneurship in agricultural cooperatives, undoubtedly need appropriate organizational
structure. Cooperation, as one of the main components of economic could prepare requirements
necessary to development of organizational entrepreneurship. Nevertheless investigate the effect
of organic organizational structure on organizational entrepreneurship in agricultural
cooperatives is essential to promote, dynamic and improve the performance of agricultural
cooperatives. So, this study has been conducted to investigate effect of organic organizational
structure, demanded structure and appropriate for development of organizational
entrepreneurship in agricultural cooperative. The results revealed that appropriate organizational
structure in agricultural cooperatives can be effective in organizational entrepreneurship in
cooperatives to improve the performance of agricultural cooperatives.

Keywords


1. امیری، ص.، احسانیفر، ت.، نادری، ن.، رستمی، ف. 1395 . ارائه یک مدل مفهومی به منظور بررسی تأثیر
.1-16 :(1) گردشگری کشاورزی بر توسعه کارآفرینی روستایی. نشریه کارآفرینی در کشاورزی، 3
2. باقری، ر. 1391 . گردشگری در محیط روستا و نقش آن در توسعه پایدار روستایی. اولین همایش ملی گردشگری
و طبیعتگردی، همدان.
3. بدری، ع.، رضوانی، م.ر.، حیدری، ز. 1392 . مشارکت اجتماع محلی در برنامه ریزی گردشگری کشاورزی (مطالعه
. 66-43 :(4) موردی: نواحی روستایی بخش مرکزی شهرستان تنکابن). مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری، 2
4. ترک چورن، ط. 1393 . تأثیر گردشگری کشاورزی بر اقتصاد محلی و کارآفرینی (منطقه مورد مطالعه: دهستان کترا
شهرستان تنکابن). پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه هنر اصفهان. گروه مدیریت جهانگردی.
5. حسندوست، ز. 1394 . گردشگری کشاورزی: منبع مالی نهفته در متنوعسازی پرتفوی کشاورزی. دومین همایش
ملی گردشگری، جغرافیا و محیط زیست پاک، همدان.
6. حیدریساربان، وکیل ( 1391 ). تحلیل موانع مؤثر بر توسعه گردشگری سردابه، شهرستان اردبیل. فصلنامه جغرافیا
.81-68 ،(1) و مطالعات محیطی، 1
7. دیوید، ف.آ. 1379 . مدیریت استراتژیک. ترجمه علی پارسائیان و محمد اعرابی، چاپ سیزدهم، انتشارات دفتر
پژوهشهای فرهنگی. تهران.
8. رهبر، ی. 1392 . اکوتوریسم و نقش آن در توسعه پایدار مناطق روستایی. اولین همایش ملی مدیریت گردشگری،
طبیعتگردی و جغرافیا، همدان.
9. کریمی، س. 1393 . کارآفرینی گردشگری کشاورزی، راهبردی نوین برای توسعه روستایی. نشریه کارآفرینی در
.69 -90 :(4) کشاورزی، 1
10 . ورزیده، ا. 1392 . توسعه گردشگری در راستای توسعه روستایی و کشاورزی. اولین همایش ملی مدیریت
گردشگری، طبیعتگردی و جغرافیا، همدان.
11 . ورمزیاری، ح.، اسدی، ع.، کلانتری، خ.، رضوانی، م.ر. 1393 . برآورد میزان تمایل به پرداخت شهروندان برای
.422-397 :(2) خدمات گردشگری کشاورزی مطالعۀ موردی: شهر قزوین. فصلنامه پژوهشهای روستایی، 5
12 . هانگر، ج.د.، ال.ویلن، ت. 1381 . مبانی مدیریت استراتژیک. ترجمه محمداعرابی و داود ایزدی، چاپ اول،
انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی. تهران.
13. Arroyo, C.G., Barbieri, C., and Rich, S.R. 2013. Defining agritourism: A comparative study
of stakeholders' perceptions in Missouri and North Carolina. Tourism Management, 37: 39-
47.
14. Bagi, F.S., and Reeder, R.J. 2012. Factors affecting farmer participation in agritourism.
Agricultural and Resource Economics Review, 41(2): 189-199.
15. Bondoc, I. 2009. Finding Fun in Food Farming Characteristics of US Agritourism Industry.
Dissertation, University of Florida.
16. Dawson, O. 2014. Difference Between SWOT and TOWS, available at:
www.differencebetween.com (retrieved March 2017).
17. Hatley, L. 2009. The nature of agritourism in the Buffalo City Municipality. Dissertation,
Cape Penisula University of Technology. Business.
18. Icoz, O., Pırnar, I., and Gunlu, E. 2010. The agri-tourism potential of the Aegean region. 1-
12.
19. Mahmoodi, M., Chizari, M., Kalantari, K., and Eftekhari, A.R. 2014. The quantitative
strategic planning matrix (QSPM) applied to agri-tourism: A case study in coastal provinces
of Iran. International Journal of Business Tourism and Applied Sciences, 2(2): 74-82.
20. Mohd Said, H., Chui Yee, C., Mei Fung, O. 2012. A swot analysis on agrotourism
destination: A case on rural development in a small town Sekinchan, Selangor, Malaysia.
International Journal of Business and Management Studies, 1(2): 29–43.
21. Nasers, M.S. 2009. Iowa agritourism consumer profile: demographics, preferences, and
participation levels. Dissertation, Iowa State University. Agricultural Education.
22. Nickerson, N.P., Black, R.J., and McCool, S.F. 2001. Agritourism: Motivations behind
farm/ranch business diversification. Journal of Travel research, 40(1): 19-26.
23. Parkar, P. 2015. Developing agritourism in Ratnagiri district of Konkan (Maharashtra):
issues and challenges. Online International Interdisciplinary Research Journal, 5(2): 145-
152.
24. Petroman, I., and Petroman, C. 2010. Agritourism and its forms. In Scientific Conference
“Durable agriculture-present and perspectives”, Iaşi, 53(2): 367-369.
25. Phelan, C., and Sharpley, R. 2010. Agritourism and the farmer as rural entrepreneur: A UK
analysis. Next Tourism Entrepreneurship Conference, Wilfrid Laurier University, Waterloo,
Ontario, Canada, 1-25.
26. Phillip, S., Hunter, C., and Blackstock, K. 2010. A typology for defining agritourism.
Tourism Management, 31(6): 754-758.
27. Ruocco, P., and Proctor, T. 1994. Strategic planning in practice: a creative approach.
Marketing Intelligence and Planning, 12(9): 24-29.
28. Schilling, B.J., Marxen, L.J., Heinrich, H.H., and Brooks, F.J. 2006. The opportunity for
agritourism development in New Jersey. A Report Prepared for the New Jersey Department
of Agriculture, 1-106.
29. Tew, C., and Barbieri, C. 2012. The perceived benefits of agritourism: The provider’s
perspective. Tourism Management, 33(1): 215-224.
30. Weihrich, H. 1982. The TOWS matrix—A tool for situational analysis. Long range planning,
15(2): 54-66.
31. Weihrich, H. 1999. Analyzing the competitive advantages and disadvantages of Germany
with the TOWS Matrix-an alternative to Porter's Model. European Business Review, 99(1):
9-22.