صنعت زنبورداری یکی از محورهای کارآفرینی کشاورزی تلقی شده که علاوه بر حفظ اکوسیستم، منجر به توسعه اقتصادی میشود. با وجود پتانسیل در این صنعت و گستردگی تأثیرات آن در بخش کشاورزی متاسفانه در زنجیره ارزش صنعت زنبورداری و محصولات زنبور عسل وجود دارد؛ لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی شکنندگیهای زنجیره ارزش این صنعت، واکاوی و ارائه راهکار برای شکست ناپذیری آن انجام شده است. به این منظور جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای دلالت پژوهی، معیار پایه و تاپسیس استفاده شده است. در ابتدا با استفاده از مطالعه کتابخانهای اسناد ده مورد از عوامل شکننده شناسایی شد؛ سپس با استفاده پرسشنامه و روش معیار پایه تحلیل شد و وزن هر یک از آنها به دست آمد. در نهایت با استفاده از اوزان حساب شده راهبردهای استخراجی با استفاده از روش تاپسیس مورد بررسی قرار گرفت. مطابق با یافتههای پژوهش، انتقال دستاوردهای علمی مؤسسات آموزشی-پژوهشی جهت استفاده کاربردی زنبورداران از طریق کارگاهها و سمینارها در مقایسه با سایر راهبردها دارای بیشترین امتیاز میباشد و پس از آن راهبردهای زمینه سازی فرهنگی جهت همکاری کشاورزان با زنبورداران جهت اطلاع از زمان سمپاشی در نزدیکی کلونیها و مطالعه زنجیره ارزش و ایجاد شیوه نامههای اجرایی-عملیاتی در سطح کلان و خرد جهت استقرار زنجیره ارزش محصولات مرتبط با زنبورعسل در جایگاههای دوم و سوم قرار دارد.